Τα πιο δημοφιλή λευκά και ροδόχρωμα ελληνικά κρασιά
Η 2η ευρύτερα καλλιεργούμενη ποικιλία αλλά πρώτη σε οργανωμένες εκμεταλλεύσεις. Πολλές παραλλαγές σε χρώμα από λευκό (Αγχιάλου) μέχρι ρόδινο (Αλεπού).
Πολυδυναμική ποικιλία από τις πιο αξιόλογες της Μεσογείου. Μεγάλη αντοχή σε ξηρασία, περονόσπορο, ωίδιο και βοτρύτη. Λίκνο της η Σαντορίνη όπου και παραμένει αυτοφυής αφού δεν προσβλήθηκε ποτέ από φυλλοξήρα. Μεγάλη προσαρμοστικότητα, εξ ου και η μεγάλη του διασπορά ανά την Ελλάδα.
.
Το αθήρι είναι μια αρχαία λευκή ποικιλία αμπέλου του Αιγαίου πελάγους, η οποία χρησιμοποιείτο για αιώνες για την παραγωγή έξοχων λευκών ξηρών κρασιών. Οι ιδιότητές του αναγνωρίστηκαν από αμπελοκαλλιεργητές, της υπόλοιπης Ελλάδας, οπότε εξελίχθηκε σε παράγοντα ουσιαστικής και εξαιρετικά κομψής έκφρασης λευκών κρασιών των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων.
|
Είναι γνωστή η αγάπη του άσπρου μοσχάτου για τον ήλιο. Αυτός ζεσταίνει τις μικρές ρώγες, δίνει στην παχιά φλούδα του κιτρινόχρυσο, γεμάτο φακίδες χρώμα και συμπυκνώνει μοναδικά τα αρώματα και τη γεύση του. Έτσι, το λεπτόρωγο μοσχάτο άσπρο προσφέρει απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα μοσχοβολιστά ξηρά, αλλά κυρίως σπουδαία γλυκά κρασιά, που δίκαια τοποθετούνται ανάμεσα στα καλύτερα επιδόρπια κρασιά του κόσμου («Μοσχάτος Πατρών», «Μοσχάτος Ρίου Πατρών», «Μοσχάτος Ρόδου», «Σάμος», και «Μοσχάτος Κεφαλλονιάς»).
|
Με πιθανή περιοχή καταγωγής του τη Βόρεια Αφρική, το μοσχάτο Αλεξανδρείας φυτεύτηκε στην Ελλάδα στις αρχές του 20ου αιώνα. Η αγάπη του για τη ζέστη το βοήθησε να εγκλιματιστεί τέλεια στη χώρα, δίνοντας υπέροχα γλυκά κρασιά. Τα τελευταία όμως χρόνια, ολοένα πιο μεγάλο ποσοστό της παραγωγής του μετατρέπεται σε ξηρά, αρωματικά λευκά, ενώ δεν λείπουν και δείγματα αφρωδών. Σε κάθε τύπο πάντως, το απαλό και διακριτικό μοσχάτο Αλεξανδρείας υπόσχεται τη σαγήνη.
|